W Kaliszu przy ulicy Stawiszyńskiej 2 znajduje się pobernardyński klasztor oo. Jezuitów. Zespół klasztorny składa się z kościoła pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, dziedzińca przykościelnego zwanego Ogrójcem, budynków klasztornych, wolno stojącej dzwonnicy i ogrodów klasztornych.

 

Kalisz. Klasztor oo. Jezuitów, fot. Waldemar Rusek, 22.06.2022.

 

Współrzędne:
51°46'00.2"N 18°05'38.8"E
51.766722, 18.094111

Pierwszy klasztor zbudowano z drewna. Kościół był wykonany z muru pruskiego - konstrukcji z belek drewnianych wypełnionych cegłą. Przywilej zezwalający kaliskim bernardynom na wzniesienie murowanego kościoła oraz zabudowań klasztornych nadał król Zygmunt III Waza w 1594 roku. Zabudowania klasztorne budowano od 1604 roku dzięki pomocy darczyńców. Między innymi był nim Hieronim Rozdrażewski, pochowany w podziemiach klasztoru w roku 1632. Budowę klasztoru rozpoczęto od wzniesienia refektarza (duża jadalnia) i kuchni, części klasztoru zawierającej cele wspólne i oddzielnie stojącego, wysuniętego ku rzece, jednopiętrowego dormitarza - wspólnej sypialni. W roku 1607 prymas Bernard Maciejowski konsekrował kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Zakonnicy doświadczali wielu negatywnych wydarzeń. W 1623 roku, w czasie epidemii dżumy, ciała zmarłych grzebano w klasztornym ogrodzie. W XVIII wieku zbudowano ołtarz główny i dwa ołtarze boczne, które przetrwały do dziś. W jednym z ołtarzy jest obraz św. Antoniego Padewskiego, namalowany w roku 1658 przez Stefana Ratajskiego.

W roku 1812, w czasie odwrotu wojsk napoleońskich spod Moskwy, klasztor zamieniono na lazaret, szpital wojskowy dla wojsk francuskich i bawarskich. W tym czasie zakonników usunięto z klasztoru, a Ogrójec znajdujący się przed kościołem zamieniono na cmentarz żołnierzy zmarłych. Dziś na placu przed kościołem w klasztorze oo. jezuitów, zwanym Ogrójcem, znajduje się między innymi obelisk upamiętniający żołnierzy armii napoleońskiej, którzy w roku 1812 przebywali tu w utworzonym szpitalu i zmarli. Obelisk w kształcie kolumny zwieńczonej krucyfiksem wystawili Francuzi.

Po powstaniu styczniowym w latach 1863–1864, za udział w powstaniu, usunięto bernardynów z Kalisza i nastąpiła kasata klasztoru. W roku 1864 zakonników wywieziono do klasztorów w Kole, Kazimierzu Biskupim i w Warcie. W styczniu roku 1919 Stanisław Zdzitowiecki, biskup diecezji kujawsko-kaliskiej, wystąpił do Stolicy Apostolskiej o przekazanie pobernardyńskiego zespołu klasztornego oo. Jezuitom, którzy zasiedlili go 24 grudnia 1919 roku. Kościół jest rektorski, co oznacza, że jest w hierarchii kościołów po kościele katedralnym i kościele parafialnym, a przed kościołem filialnym. Jezuici wcześniej prowadzili w Kaliszu szkołę zwaną Kolegium Jezuickim, przy szkole wybudowali kościół pw. św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa, garnizonowy - w jego miejscu znajduje się obecnie Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego.

 

Kalisz. Widok na kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny z placu Kilińskiego, fot. Waldemar Rusek, 23.04.2016.

 

Kalisz, Klasztor oo. Jezuitów. Monument Napoleoński postawiony przez francuskie wojsko, fot. Waldemar Rusek, 03.04.2024.

 

Kalisz. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, fot. Waldemar Rusek, 17.06.2022.

 

Kalisz. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, fot. Waldemar Rusek, 17.06.2022.

Kalisz. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, fot. Waldemar Rusek, 17.06.2022.

 

Kalisz. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, fot. Waldemar Rusek, 17.06.2022.

 

Kalisz. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, fot. Waldemar Rusek, 17.06.2022.

 

Kalisz. Ogród klasztorny oo. Jezuitów, fot. Waldemar Rusek, 11.06.2022.

 

Kalisz. Klasztor oo. Jezuitów. Dzwonnica z XVIII w., fot. Waldemar Rusek, 11.06.2022.

 

zobacz blisko: