miasto Kórnik

Miasto Kórnik to ważny dla Polaków ośrodek kulturalny i naukowy. Pomnik historii uznany rozporządzeniem Prezydenta RP 15 czerwca 2011 roku. W Kórniku do najczęściej odwiedzanych miejsc należy zamek wraz ze zbiorami i biblioteką, arboretum, kościół parafialny pod wezwaniem Wszystkich Świętych oraz promenada im. Wisławy Szymborskiej przy jeziorze Kórnickim.

Rynek w Kórniku, fot. maj 2014., SNW.

Współrzędne:
52°14'48.4"N 17°05'24.5"E
52.246774, 17.090130

Kórnicki Ośrodek Kultury przy Promenadzie im. Wisławy Szymborskiej, fot. maj 2014., SNW.

Pierwsze wzmianki o osadzie wiejskiej pochodzą z XII w. Kórnik był wtedy w rękach rodu Górków. Na początku XV wieku nieopodal rynku potomek Górków - Mikołaj - zbudował zamek i zachęcał swoje dzieci by inwestowały w rozwój miasteczka. W 1450 roku Kórnik otrzymał prawa miejskie. Po śmierci ostatniego przedstawiciela rodu Górków, majątek przeszedł w ręce rodu Czarnkowskich, a później Grudzińskich. Do czasów Teofili z Działyńskich (Białej Damy) był w cieniu Bnina. Owa dama zauważyła w tym miejscu potencjał. Wokół zamku stworzyła barokowy ogród, a miasto dzięki jej inwestycjom zaczęło rozkwitać. Po prawie 100 latach Tytus Działyński (1796-1861), jego syn Jan Działyński (1829-1880) i później wnuk (syn córki) Władysław Zamoyski (1853-1924) rozbudowali zamek i miasto, a park francuski zamienili w Arboretum (obecnie uznane za największe i najstarsze Arboretum w Polsce. Władysław hrabia Zamoyski wielki patriota spełnił wolę swoją i rodziny - po jego śmierci, w 1924 roku, Kórnik jak i "serce Tatr" - Zakopane wraz z Morskim Okiem (ziemie wykupione lub wygrane w sporach sądowych i podniesione do rangi kurortu) zostały przekazane narodowi polskiemu. Zobacz fragment ciekawego filmu na you tube. Dlatego jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc Polski.

Kościół parafialny pod wezwaniem Wszystkich Świętych, fot. maj 2014., SNW.

Kościół powstał w XV wieku (wtedy pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, św. Piotra i Pawła oraz Wszystkich Świętych) dzięki finansowaniu: kanclerza poznańskiego Mikołaja Górki; kanclerza gnieźnieńskiego Wyszoty (Górki?); wojewody poznańskiego Łukasza I Górki (syn Łukasza I - Uriel Górka - podniósł kościół do rangi kolegiaty). Pół wieku później Stanisław Górka wraz z braćmi zmienił wiarę, zagarnął majątek kapituły a kościół (na prawie 40 lat, czyli do 1592, kiedy umarł Stanisław Górka) przekazali ewangelikom. Spadkobiercy nie pochwalali zmiany wiary i próbowali reaktywować kościół katolicki. W 1603 roku Jan Czarkowski ufundował kaplicę Różańcową, ale nie był to początek rozwoju. Przez następne ponad 200 lat kościół wielokrotnie się palił i ogólnie podupadał. 4 lipca 1836 roku miał miejsce wielki pożar, który doszczętnie strawił dach. Rok później, z inicjatywy Tytusa Działyńskiego, rozpoczęto odbudowę. 100 lat później powiększono chór i wstawiono witraże. W czasie II wojny światowej w kościele był magazyn zboża, po wojnie wrócił do katolickich parafian pod wezwaniem Wszystkich Świętych.

Ciekawa fasada z dwoma symetrycznymi dzwonnicami, które w swej formie bardziej przypominają obronne baszty, powstała na początku XIX wieku według projektu włoskiego architekta Franciszka Marii Lanciego, fot. maj 2014., SNW.