Kawah Ijen to kompleks czynnych wulkanów we wschodniej części Jawy w Indonezji, wypiętrzony w okolicach trzeciego, co do wielkości miasta na Jawie - Banyuwangi.

 

Kawah Ijen, Jawa Wschodnia, Indonezja, 31.03.2019 r. godzina 05:44:47

 

Erupcje wulkanu notowane są od 1796 roku. Ostatnia prawdopodobna erupcja miała miejsce w 2002, a ostatnia potwierdzona – w 1999.

 

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r.


Najwyższy wierzchołek kompleksu wznosi się na wysokość 2769 m n.p.m.. Cały kompleks składa się z wielu kraterów i obejmuje obszar o średnicy około 20 kilometrów. W jednym z nich można znaleźć kwaśne jezioro wulkaniczne o średnicy jednego kilometra. Wygląda bajecznie, ma intensywnie turkusową barwę. To jednak nie jest woda, lecz kwas siarkowy zmieszany z innymi ekstremalnie toksycznymi substancjami. Jest to największy zbiornik kwasu na Ziemi, kontakt z nim kończy się dla ludzi natychmiastowa śmiercią. Wokół jeziora znajdują się fumarole, czyli otwory, z których wydobywają się trujące gazy - chlorowodór, dwutlenek siarki i para pochodzenia wulkanicznego o temperaturze od 300 do 1000 °C. Znaleźć można tu również źródła termalne. Wulkan znany jest z tego, że z otworów na zboczach wypływa siarka o bardzo wysokiej czystości i zastyga na świeżym powietrzu.

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r.

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r.

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r.

 

 Pomnik robotnika na Kawah Ijen. 


Platy skondensowanej siarki kruszone są i zbierane ręcznie przez lokalnych robotników i wynoszone w dwóch koszach, połączonych drewnianym kijem, na własnych ramionach na zewnątrz krateru. Średnio ładunek taki waży od 80 do 100 kilogramów. Do pokonania mają skrajnie niebezpieczną, bardzo stromą drogę w obezwładniającym upale i trujących oparach. W punkcie skupu za stukilogramowy ładunek dostają równowartość 8 dolarów amerykańskich. Ta przerażająco ciężka i nisko wynagradzana praca udokumentowana została we wstrząsającym filmie „Śmierć człowieka pracy”.

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:14:38

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:35:38

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:29:34

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:37:48

 

Błękitne płomienie na Kawah Ijen


Wyprawa do wulkanu zaczyna się w godzinach późnowieczornych. Dojazd z Banyuwangi do bazy u jego podnóża trwa około dwóch godzin. Trekking zaczyna się około 1 w nocy, tak, aby dotrzeć do szczytu jeszcze przed wschodem słońca i zobaczyć słynne błękitne płomienie – niezwykłe zjawisko przyrodnicze będące wynikiem spalania siarki przez temperaturę panującą we wnętrzu krateru.

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:41:11

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:35:56

 

Wędrówka jest dość wymagająca fizycznie. Na 3 kilometrowy odcinek trzeba przeznaczyć ponad 3 godziny. Szczególnie wymagający jest ostatni odcinek, czyli zejście do krateru po rumowisku skalnym, bardzo stromo w dół i wśród tłumu turystów. 

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:48:11

 

Kawah Ijen, 31.03.2019 r. godzina 05:50:05

 

Powietrze jest tu skrajnie toksyczne. Podczas obserwacji płomieni i potoków płynnej siarki należy zabezpieczyć się maską gazową i goglami. 

 

godzina 01:37:17

 

Kawah Ijen, Jawa Wschodnia, Indonezja, 31.03.2019 r._Hanna Matczak

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież