Po drugiej wojnie światowej niemieccy mnisi zostali stąd w przeważającej większości wysiedleni, pozostali zakonnicy również musieli opuścić klasztor. Od 1950 roku budynek pełnił funkcję więzienia dla księży, zakonników i sióstr z różnych zakonów. Klasztor wraz z pozostałymi obiektami sakralnymi wielokrotnie plądrowano i niszczono, więźniowie przebywali w nieludzkich warunkach, byli torturowani. W 1990 roku klasztor zwrócono benedyktynom.

Obecnie kompleks klasztorny jest udostępniony dla zwiedzających. W rozległych podziemiach znajdziemy 34 mumie pochodzące z krypty kościoła parafialnego św. Prokopa w oddalonym o 70 km od Broumova miasteczku Vamberk. W połowie lat  osiemdziesiątych XX wieku obok kościoła w Vamberku prowadzone były prace wykopaliskowe, podczas których doszło do uszkodzenia kanalizacji. Spowodowało to przedostawanie się ścieków do krypty. Na skutek wilgoci mumie zaczęły rozkładać się, z około 50 sztuk udało się zachować 34. Na pewien czas zostały one umieszczone w filii Muzeum Powiatowego Gór Orlickich w Vamberku. Do klasztoru broumovskiego przewieziono je w roku 2000.
 
Kolejną tutejszą ciekawostką jest unikatowa replika Całunu Turyńskiego z 1651 roku. Warto zajrzeć także do kościoła klasztornego i zakrystii z cennymi, inkrustowanymi meblami i refektarzem, w którym znajduje się wystawa szat liturgicznych. Znajdziemy tu na przykład szatę zdobioną prawdziwymi granatami czeskimi. W klasztorze utworzono ogromną bibliotekę, której zbiory liczą około siedemdziesiąt tysięcy ksiąg. Godna uwagi jest ekspozycja starych druków, głównie biblii oraz galeria z obrazami Piotra Brandla i Molitora.

Nie możemy ominąć również kaplicy cmentarnej, będącej najstarszym zachowanym drewnianym obiektem sakralnym w środkowej Europie. Najstarsze malowidła na ścianach kościółka i suficie powstały już w XV wieku, kolejne na początku XVI oraz w pierwszej połowie XVII wieku.