Szczecin - Głaz w dawnym majątku Alt Bucholz

W północnej części Szczecina znajdują się jeszcze dzikie leśne tereny. Jednym z nich jest dawny majątek Alt Bucholz - obecnie ostoja bioróżnorodności pomiędzy strumieniami Gręziniec i Sienniczka. W środku stoi sporych rozmiarów głaz (około 2,7 m wysokości i 6,8 m obwodu) z wyrytym cytatem z napisanych przez Schillera w 1786 roku listów filozoficznych: "Die Natur ist ein unendlich geteilter Gott" / "Natura jest nieskończenie różnorodnym Bogiem". Został postawiony w 1936 roku, w czasie świetności dworu Alt Bucholz, dlatego obecnie nazywany jest Głazem Bukowskim.

Szczecin, Alt Bucholz, głaz z cytatem Schillera, fot. 05.03.2023., SNW

Współrzędne:

53°28'49.1"N 14°34'14.3"E
53.480315, 14.570638

Szczecin, Alt Bucholz, głaz z cytatem Schillera, fot. 05.03.2023., SNW

Liternictwo jest ozdobione szeryfami, a niektóre majuskuły, np. litera T wyglądają jak połącznie dużych i małych czcionek, dlatego wiele osób nie mogąc odczytać napisu myśli, że cytat jest napisany w gotyku, ale po bliższym przyjrzeniu widać w pierwszym wersie: Die Natur ist ein un=, w drugim wersie: endlich geteilter Gott, w trzecim, mniejszymi literami: Schiller. Johann Christoph Friedrich Schiller, od 1802 von Schiller, urodził się w 1759 roku, zmarł w 1805. Był lekarzem, filozofem, historykiem i jednym z ważniejszych niemieckojęzycznych dramaturgów i poetów.

W listach filozoficznych, z których pochodzi w/w cytat, Schiller napisał, że Natura jest nieskończenie różnorodnym Bogiem, a Bóg i Natura to dwie wielkości, które są doskonale równe. Cała suma harmonijnej aktywności, która istnieje razem w boskiej substancji, jest zjednoczona w naturze, obrazie tej substancji, w niezliczonych stopniach i miarach oraz etapach. Inaczej maluje się obraz słońca w kroplach rosy poranka, inaczej w majestatycznym zwierciadle opasującego ziemię oceanu! Jak w pryzmatycznym szkle biała smuga światła rozszczepia się na siedem ciemniejszych promieni, tak boskie Ja rozpadło się na niezliczone czujące substancje. Jak siedem ciemniejszych promieni łączy się ponownie w jedną jasną smugę światła, tak z połączenia wszystkich tych substancji wyłania się boska istota. Drabiną, po której wspinamy się do podobieństwa do boskości, jest miłość.