Wietnam - Cesarskie Miasto w Hue

Hue jest jednym z najpiękniejszych miejsc w Wietnamie. Położone jest w środku kraju, nad brzegiem Rzeki Perfumowej, kilkanaście kilometrów od jej ujścia do Morza Południowochińskiego. Sercem miasta jest kompleks Cesarskiej Cytadeli i Zakazanego Purpurowego Miasta. Jest to siedziba dawnych władców południa Wietnamu - rodu Nguyen. Zabawna ciekawostka - do dziś jest to najpopularniejsze wietnamskie nazwisko. Rzadko spotyka się tu kogoś, kto nosiłby inne.

Cesarskie Miasto w Hue, Wietnam

Na kompleks składa się szereg budynków, które w 1993 roku zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Był to jeden z najwspanialszych dworów cesarskich Azji i zajmował powierzchnię ponad pięciu kilometrów kwadratowych. Cytadela otoczona jest sześciometrowymi murami oraz dodatkowo fosą. Do środka prowadzą cztery bramy. Główne wejście jest przez Bramę Południową, prowadzącą na plac, gdzie odbywały się parady i procesje, które z balkonu obserwował cesarz. Z tego balkonu również ostatni cesarz ogłosił swoją abdykację. Na terenie obiektu znaleźć można liczne świątynie, pałace, przepiękne ogrody z drzewkami bonsai, dziedzińce, pawilony, mostki, stawy, budynki mieszkalne, a nawet funkcjonujący do dnia dzisiejszego teatr.

Na szczególną uwagę zasługuje miedzy innymi Pałac Niebiańskiej Harmonii. W dawnych czasach miały w nim miejsce najważniejsze ceremonie i uroczystości, a obecnie można zobaczyć m.in. salę tronową oraz film ukazujący jak cesarskie miasto wyglądało w przeszłości. Inne interesujące obiekty to Hale Mandarynów, pięknie zdobione i lśniące czerwienią Pawilony Czytelnicze oraz Świątynia Pokoleń, gdzie umieszczono ołtarze poświęcone poszczególnym władcom dynastii. Tu również zostały umieszczone tablice upamiętniające pomoc Polski w odbudowie tej świątyni. Na dziedzińcu znajduje się dziewięć urn pogrzebowych. Każda z nich waży około 2 tony. Uwagę przyciąga również 13-metrowy pawilon Chwalebnego Przyjścia. To najwyższa budowla na obszarze cytadeli, upamiętniająca cesarzy oraz mandarynów, którzy uhonorowani zostali za wybitne zasługi dla dynastii. Kolejne bogato zdobione bramy prowadzą do zespołów mieszkalnych Dien Thoi Truong Sanh. Było to miejsce pobytu cesarskich matek. Jest tu między innymi położony nad oczkiem wodnym piękny, drewniany pawilon Truong Du z 1849 roku.

Historia Cesarskiego Miasta zaczyna się w czerwcu 1789 roku, kiedy to tron przejął Nguyễn Ánh. Budowę nowej siedziby rozpoczęto w 1804 roku. Tysiące robotników otrzymało rozkaz zbudowania murowanej cytadeli i fosy pierścieniowej o długości około 10 kilometrów. Cały kompleks był siedzibą władzy aż do nałożenia francuskiego protektoratu w latach 80. XIX wieku. Później istniał głównie jako symbol, aż dynastia Nguyễn została usunięta w 1945 r., wraz z proklamacją niepodległości Demokratycznej Republiki Wietnamu. W latach kolejnych, w wyniku toczonych tu działań wojennych, zwłaszcza w 1945 i 1968 roku (Hue leżało na linii demarkacyjnej miedzy Wietnamem Północnym, a Południowym) oraz zniszczeń spowodowanych warunkami atmosferycznymi, kompleks popadał w ruinę. Po wojnie rząd Wietnamu rozpoczął szeroko zakrojone prace renowacyjne, w których spory udział miał zespół polskich konserwatorów kierowany przez Kazimierza Kwiatkowskiego. „Kazik” (prawdopodobnie tak zwracali się do niego Wietnamczycy) jest postacią zupełnie w Polsce nieznaną. Jednak Wietnam zawdzięcza mu bardzo wiele. Przez 16 lat swojej pracy nadzorował prace konserwatorskie i renowacyjne w Hue, My Son i Hoi An. To on przekonał Wietnamczyków o konieczności zachowania unikatowych starych domów i budynków użyteczności publicznej, wbrew azjatyckim tendencjom do burzenia starego. I to właśnie dzięki niemu teraz te miejsca są atrakcjami turystycznymi, przyciągającymi tłumy gości z całego świata. Wdzięczni Wietnamczycy uhonorowali jego pamięć pomnikiem, który można odnaleźć na starówce w Hoi An.