KRZYŻ i GŁAZ BARNIMA II przy drodze Dobieszczyn

Krzyż Barnima (Barnimskreuz) stoi w Puszczy Wkrzańskiej, przy drodze między Dobieszczynem a Hintersee, po stronie niemieckiej, około 100 metrów od słupów granicznych. Z centrum Szczecina (pl. Rodła), jadąc przez Tanowo, do tego miejsca jest 28 kilometrów, a stąd do Hintersee jest 5,2 kilometra.

krzyż znajduje się 50 metrów od tego znaku

Krzyż drewniany i głaz z wyrytym krzyżem, datą i napisem Barnim ... zostały ustawione w 1993 roku (podczas przebudowy drogi), w małej "zatoczce" z drzew i kamieni tworząc w ten sposób miejsce pamięci. Dziesięć lat wcześniej kamień został odnaleziony przez członków koła łowieckiego z Hintersee na terenie pasa granicznego.

krzyż drewniany

Dokładnie nie wiadomo czy głaz jest dawnym kamieniem granicznym, czy dowodem potwierdzającym legendę związaną z tym miejscem? słynne kroniki pomorskie J. Bugenhagena i T. Kantzowa z XVI wieku i większość źródeł po nich podaje, że Barnim II został zamordowany na polowaniu w Puszczy Wkrzańskiej przez rycerza Vidante z zazdrości o żonę Adelę.

Głaz z wyrytym krzyżem, datą i napisem Barnim ..., fot. 2008, SNW

Legenda: książęta pomorscy często jeździli na polowania do Puszczy Wkrzańskiej. Któregoś dnia książę Barnim II polował wraz z bratem Bogusławem IV koło Wkryujścia (nazwa niemiecka Ueckermünde; rzeka Wkra - niem. Uecker, Ucker). Noc zaskoczyła ich nieopodal wsi Vogelsang więc schronili się w posiadłości von Muckerwitz, gdzie Barnim II "zakochał się" w Adeli, pięknej żonie rycerza Vidante. W czasie gdy Vidante przebywał z poselstwem na Pomorzu Gdańskim Barnim mógł bez przeszkód ubiegać się o jej względy. Jednak Vidante dowiedział się o tym i postanowił się zemścić. W czasie polowania, pod pretekstem pogoni za jeleniem, zapuściwszy się do najgłębszego lasu Vidante przebił Barnima mieczem, nim ten zdołał się obronić.

Historia: w 1260 roku książę pomorski z dynastii Gryfitów Barnim I nadaje prawa miejskie rozwijającej się osadzie Police, w tym samym roku nadaje również prawa miejskie oddalonej około 30 kilometrów od Polic osadzie Damba (obecnie Szczecin-Dąbie) i z gruntów miasta wydziela 8 łanów ziemi pod budowę kościoła. W centrum Szczecina również funduje kościół Mariacki. Już z tych kilku informacji wynika, że Barnim I Dobry (1210 - 14.11.1278) był pracowitym księciem, dzięki któremu Pomorze prężnie się rozwijało. Barnim I miał trzy żony, niektóre źródła podają, że miał sześcioro inne siedmioro dzieci. Około 1275 r. urodził się Barnim II, syn Matyldy askańskiej, trzeciej żony księcia Barnima I. Jego brat Otton I (uznawany za leniwego) urodził się już po śmierci swojego ojca. Barnim II samodzielne rządy objął prawdopodobnie w 1294 roku. Umarł 28 maja 1295 roku, a miesiąc później bracia Bogusław IV i Otton I podzieli księstwo. Większość ludzi wierzy w legendę "morderstwa z zazdrości", ale czy możliwe jest by rycerz Vidante jako morderca Barnima II nie poniósł żadnej kary ( Vidante pozostał w służbie przyrodniego brata Bogusława IV, jego podpis figuruje na dokumentach po 1295 roku). Zastanawiające jest również dlaczego w miejscu mordu głaz z wyrytym krzyżem kazał ustawić brat Barnima, Otton I, a nie zrobił tego uznany za mordercę rycerz Vidante, jak to było w zwyczaju w przypadku stawiania kamieni pokutnych. Jaki więc ma związek przedwczesna śmierć Barnima II z krzyżem i głazem umieszczonym w Puszczy Wkrzańskiej?

Barnim I i Barnim II oraz syn Ottona I, Barnim III zostali pochowani w krypcie kościoła NMP (Mariackiego) w Szczecinie. Obecnie szukając kościoła można się pomylić, gdyż istnieje kościół p.w. NMP w Szczecinie - Dąbiu, również mocno związany z Barnimem I i rodziną książęcą. Kościół Mariacki w centrum Szczecina spalił się w 1789 roku, a na jego miejscu postawiono gmach gimnazjum - Marienstifgymnasium, który stoi do dziś.

Posiadłość ziemska von Muckervitz nad Zalewem Szczecińskim (obecnie miejscowość Vogelsang) oddalona jest od krzyża Barnima około 19 kilometrów. Od roku 1740 posiadłość objęła rodzina von Enckervort, która postawiła w latach 1845-47 pałac Vogelsang w obecnej formie.