-
Start
-
woj.lubelskie
-
ciekawe miejsca
- Lasy Janowskie
Lasy Janowskie
50°39'44.3"N 22°24'19.0"E
50.662315, 22.405287
W pobliżu, po drugiej stronie rzeki San, znajduje się inny potężny obszar leśny - Puszcza Sandomierska. Niegdyś stanowiła ona wraz z Puszczą Solską jeden zwarty kompleks leśny. Rozwój osadnictwa w dolinie Sanu i związana z nim wycinka drzew doprowadziły jednak do rozdzielenia tych puszcz. Leśny Kompleks Promocyjny Lasy Janowskie zajmuje powierzchnię 31 622 ha. Został on powołany na terenie Nadleśnictwa Janów Lubelski przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w 1994 r. Obecnie Lasy Janowskie są jednym z 13 Leśnych Kompleksów Promocyjnych w Polsce.
Leśny Kompleks Promocyjny to próba pogodzenia gospodarczego wykorzystania lasu z ochroną jego walorów przyrodniczych. Podkreśla się także edukacyjne i społeczne funkcje lasu. Wypracowane metody działania są później stopniowo wdrażane na terenie innych polskich nadleśnictw.
Wśród lasów przeważają bory sosnowe, z charakterystycznym dla tego terenu ekotypem sosny solskiej. Wyróżnia się on dość płaskim systemem korzeniowym, dużym przyrostem masy, wysoką odpornością, oraz – co bardzo cieszy leśników – zdolnością do naturalnego odnawiania się z samosiewu. Jednak nie tylko sosna solska stanowi o specyfice Lasów Janowskich. Odnaleźć można także liczne, wyspowo rozmieszczone, fragmenty borów jodłowych i lasów mieszanych.
Lasy Janowskie to jedna z najważniejszych ostoi zwierzyny w tej części kraju. Potwierdzono występowanie ok. 150 gatunków ptaków, wśród nich drapieżnych (m. in. bielika, krótkoszpona, orlika krzykliwego). Znajdują się tu również, nieliczne już w Polsce, ostoje głuszca.
Rezerwat prezentuje wybitne wartości krajobrazowe z uwagi na rozległą powierzchnię torfowiska i stawów oraz interesujące formy rzeźby terenu.
W środku Lasów Jan. znajduje się Porytowe Wzgórze-miejsca jednej z największych bitew partyzanckich okresu II wojny światowej. Był to finał niemieckiej akcji pacyfikacyjnej Sturmwind I (Wicher I), która rozegrała się w dniach 9-14 VI 1944 r. Do akcji przeciw partyzantom skierowano siły liczące ok. 30 tysięcy bardzo dobrze wyszkolonych żołnierzy (w tym 3 dywizje Wehrmachtu i samoloty 4 Floty Powietrznej). Zgrupowanie partyzanckie liczyło ok. 3000 ludzi. Wśród nich było 100 żołnierzy z AK i BCh, 700 z AL i 1900 partyzantów radzieckich. Po zaciętych walkach partyzanci wycofali się nocą z 14/15 czerwca w dalsze rejony Puszczy Solskiej. Zgrupowanie zachowało przy tym pełną zdolność bojową. Po wojnie na Porytowym Wzgórzu utworzono cmentarz partyzancki, odsłonięto także pomnik dłuta Bronisława Chromego. Przedstawia on 5 biegnących partyzantów, pomiędzy którymi wybucha granat. Obok krzyż i głaz pamięci żołnierzy AK i BCh.
Komentarze