Kościół na Golęcinie w Szczecinie
nadesłała: Agnieszka Jabłońska
Na ul. Strzałowskiej 26, znajduje się Kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, będący najwyżej położonym obiektem w dzielnicy Golęcin. Ośmiokątna strzelista wieża przykuwa uwagę z daleka. Z jej okien rozpościera się nie tylko panorama dzielnicy, ale także dalszej części miasta. Jednak to co przyciąga wzrok najbardziej, to widok na Odrę Zachodnią, wyspy m.in. Dębina i Czarnołęka oraz na Jezioro Dąbie.
fot.1, Kościół, fot. Agnieszka Jabłońska, maj 2015.
Pierwsze wzmianki o kościele sięgają XIII wieku, kiedy został wybudowany pod patronatem zakonu cysterek w Szczecinie. Była to najprawdopodobniej budowla wzniesiona z drewna i kamienia, nie mająca wieży. Spłonęła w XVII wieku.
fot.2, Kościół od strony wejścia, fot. Agnieszka Jabłońska, maj 2015.
W XVIII wieku zaczęto jego odbudowę. W tym samym miejscu wzniesiono drugi, ryglowy kościół. Nie przetrwał on jednak wojen napoleońskich. W 1846 roku zbudowano kościół z cegły z wieżą przylegającą do strony północnej. Robotnikami byli mieszkańcy innych miast m.in. Malborka, Torunia, Meklemburgii, Weimaru. Podczas II wojny światowej znów został zniszczony, ponieważ był narażony na bombardowania. Nie miał szyb a dach był w opłakanym stanie. Odbudowano go jednak dzięki staraniom pierwszych mieszkańców terenów polskich.
fot. 3, widok od strony cmentarza, fot. Agnieszka Jabłońska, maj 2015.
Po wojnie, kościół odzyskał swój gotycki styl. W miejscu drewnianego krzyża w ołtarzu głównym, usytuowano duży obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i świątynia została jej poświęcona. Ikona Matki Bożej Bolesnej przedstawiona jest z Dzieciątkiem, które obejmuje rączkami dłoń Matki. To centralny punkt obrazu, który ukazuje człowieczeństwo Chrystusa. Jego cierpienie podkreślają aniołowie, którzy trzymają w rękach narzędzia męki. W gwałtownym ruchu traci swój sandał obnażając stopę. Złote tło obrazu symbolizuje zmartwychwstanie. Jest to zwycięstwo nad cierpieniem i śmiercią Chrystusa. Gwiazda nad czołem Maryi oznacza jak ważną rolę pełni w planie zbawienia ludzkości. Stwierdzić można zatem iż tematem obrazu są męka, śmierć i zmartwychwstanie.
fot. 4, obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, źródło: www.golecino.eparafia.pl
W 1948 roku, parafia otrzymała organy, które znajdowały się wcześniej w kaplicy poniemieckiej przy ul. Jagiellońskiej. Rok później zaczęto ich remont, gdyż były mocno zniszczone a także dokupiono motor do napędu powietrza. Obecnie organy są w bardzo dobrym stanie, ponieważ były znów odnawiane około 10 lat temu. W środku kościoła za przedsionkiem, znajdują się po obu stronach konfesjonały. Drogę do ołtarza głównego wiedzie czerwony, wąski dywan, który rozdziela rzędy ławek dla wiernych. Po lewej stronie ołtarza jest tabernakulum z zawsze świecącym się płomieniem, zaś po lewej stronie mieści się chrzcielnica. Okna są wąskie i wysokie. Kolorowe mozaiki przedstawiają apostołów i innych ważnych świętych.
fot. 5, okno w kościele, źródło: nortus.pinger.pl
fot. 6, Benedicente cum Deo z 1769 r., źródło: www.golecino.eparafia.pl
Ciekawostką jest, że w kuli na wieży starego kościoła w 1769 roku, został umieszczony rękopis napisany przez starego pastora. Drugi dokument zamurowano w 1939 roku w ołtarzu.
fot. 7, cmentarz przy kościele, fot. Agnieszka Jabłońska, maj 2015.
Na terenie parafii mieści się cmentarz rzymskokatolicki z XIX wieku. Ma 2,9 ha i jest nieczynny. Znaleźć można na nim m.in. pomnik poległych w I Wojnie Światowej. Obecnie cmentarz jest wpisany do Wojewódzkiego Rejestru Zabytków.
W okolicy kościoła mieści się Diecezjalny Dom Rekolekcyjny założony w latach 80 XX wieku, Hospicjum św. Jana Ewangelisty zajmujące się przede wszystkim osobami chorymi na nowotwory, Centrum Socjalne Caritas, Zachodniopomorskie Centrum Onkologii oraz Karmel pw. Miłości Miłosiernej. To ostatnie miejsce jest zakonem kontemplacyjnym. Karmelitanki Bose nie prowadzą działalności zewnętrznej. Swoje modlitwy kierują ku służbie Kościołowi, tak samo jak praktykę samotności i milczenia.
Lokalizacja:
53°28'05.8"N 14°35'26.4"E
53.468277, 14.590657
Artykuł powstał w trakcie projektu - Mój Szczecin - współpracy Stowarzyszenia Nasze Wycieczki, Fundacji Partnerstwo i studentów Turystyki i Rekreacji Uniwersytetu Szczecińskiego.