W gmachu Muzeum Tradycji Regionalnych w Szczecinie przy ul. Staromłyńskiej 27 znajduje się dziedziniec, na którym pod szklanym dachem wyeksponowane są dwa ciekawe marmurowe posągi wyrzeźbione w wielkości ponadnaturalnej. Mojżesz jest kopią dzieła Michała Anioła, Fryderyk II Wielki dziełem Johanna Gottfrieda Schadowa, autora m.in. kwadrygi wieńczącej Bramę Brandenburską.

 

Szklany dach dziedzińca Muzeum Tradycji Regionalnych w Szczecinie, fot. 17.02.2018, SNW

 

Projekt przebudowy dziedzińca wraz z ustawieniem cennych posągów został współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżetu Państwa w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego na lata 2007-2013. Otwarcie projektu miało miejsce w 2016 roku. Wcześniej dziedziniec nie był zadaszony i sporadycznie była tam prowadzona działalność kulturalno-gastronomiczna.

 

 

Na dziedzińcu Muzeum można również zobaczyć wykonane z piaskowca w latach 1725-1740 płaskorzeźby z nieistniejącej Bramy Parnickiej w Szczecinie. Autorem płaskorzeźb jest prawdopodobnie Bartolome Damart, ale wykonanie projektów przypisuje się też Gerhardowi Corneliusowi van Wallrawe, fot. 17.02.2018, SNW

 

Posąg Mojżesza został wyrzeźbiony na wzór renesansowego dzieła Michała Anioła (1475-1564). Oryginał i kopia są wykonane z marmuru. Oryginał powstał w latach 1513–1516 i znajduje się obecnie w bazylice św. Piotra w Okowach w Rzymie (Basilica di San Pietro in Vincoli a colle oppio). Kopia została ufundowana dla szczecińskiego Muzeum Miejskiego przez szczecińskiego przedsiębiorcę Alberta E. Toepffera i wykonana w latach 1909-1911 przez Bernharda Bleekera (1881-1968). Rzeźba przetrwała wojnę, a w 1948 roku wraz z pomnikiem Colleoniego została podarowana Warszawie i najpierw trafiła do Muzeum Narodowego, a potem do holu Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2014 roku Muzeum Narodowe w Szczecinie odkupiło rzeźbę i po konserwacji ustawiło na dziedzińcu Muzeum. Posąg przedstawia biblijną postać, proroka, kóry wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej. Według Władysława Kopalińskiego (Słownik mitów i tradycji kultury) Mojżesz mógł być postacią historyczną żyjącą w XIII wieku przed naszą erą. 

 

Mojżesz. Dziedziniec Muzeum Tradycji Regionalnych w Szczecinie, fot. 17.02.2018, SNW

 

Michał Anioł wyrzeźbił Mojżesza z rogami z powodu błędnego pierwszego tłumaczenia biblii (bezpośrednio z hebrajskiego na łacinę) przez świętego Hieronima ze Strydonu. Przekład ten, znany jako Wulgata, funkcjonował przez ponad 1000 lat. Pomyłka w tłumaczeniu wynikała z faktu, iż słowo, które w języku hebrajskim oznacza blask, promieniowanie może również oznaczać wypuszczanie rogów, stąd błędne zinterpretowanie blasku jaki bił z twarzy Mojżesza.

 

Mojżesz. Dziedziniec Muzeum Tradycji Regionalnych w Szczecinie, fot. 17.02.2018, SNW

 

 

fragmenty biblii, Księga Wyjścia, 34, 29

  

Fryderyk II w mundurze wojskowym i płaszczu z gronostajów. Na piersi Order Czarnego Orła, którego dewizą było suum cuique (każdemu co mu się należy).

 

Pomnik Fryderyka II Wielkiego (1712-1786) został wyrzeźbiony w 1793 roku w białym marmurze z Carrary. Jest to pierwszy pomnik władcy Prus w przestrzeni publicznej (nie licząc pomnika ustawionego w 1792 roku w ogrodzie zamku Neuhardenberg). Rzeźbę wykonał Johann Gottfried Schadow (1764-1850). Budowa pomnika została zainicjowana przez pruskiego ministra spraw zagranicznych Ewalda Friedricha von Hertzberga. Kim był Fryderyk Wielki? Jakie dokonania i jakie jego poglądy sprawiły, że pamięta się o nim po ponad 250 latach? Na te pytania odpowiada książka "Fryderyk Wielki - brutalny wódz i subtelny filozof" Gilesa MacDonogha w przekładzie Macieja Nowaka-Kreyera, wydana w 2009 roku przez wydawnictwo Amber. 

 

 Fryderyk II Wielki. Dziedziniec Muzeum Tradycji Regionalnych w Szczecinie, fot. 17.02.2018, SNW

 

Regiment (krótka walcowata laska bez głowicy, będąca oznaką wyższych dowódców) wsparty jest o dwie księgi: Corpus Iuris Frid. (Księga praw Fryderyka) i Artes Pacis et Belli (Sztuka pokoju i wojny).

 

Pomnik króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego odsłonięto 10 października 1793 przy Białym Placu Parad, przemianowanym później na Plac Królewski (obecnie Plac Żołnierza Polskiego), w miejscu gdzie obecnie stoi, widoczny na zdjęciu, czerwony gmach Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód (dawniej w budynku: Städtische Sparkasse Stettin, KW PZPR, Bank PKO SA).

 

W 1877 roku pomnik został przeniesiony do gmachu Sejmu Stanów Pomorskich (dzisiejsze Muzeum Narodowe przy ul. Staromłyńskiej 27), a na jego miejscu umieszczono brązową kopię wykonaną w Berlinie. W 1942 roku rzeźbę wywieziono do zamku w Swobnicy. W 1956 roku rzeźba wróciła do Szczecina mocno zniszczona. Renowację przeprowadzono w latach 2009-2011 dzięki współpracy polsko-niemieckiej. Po renowacji przez cztery lata stanowiła ekspozycję berlińskiego Muzeum Bodego (Staatliche Museen zu Berlin). W październiku 2015 roku wróciła do Szczecina i została umieszczona na dziedzińcu Muzeum Narodowego w Szczecinie. Kopia z brązu stoi w ogrodzie Muzeum Pomorskiego w Greifswaldzie.

 

Obok pomnika Fryderyka II Wielkiego umieszczona jest tablica informacyjna z wymienionymi sponsorami oraz dwa fragmenty oryginalnych płaskorzeźb z cokołu pomnika wykonane z marmuru karraryjskiego. Na cokole były cztery płaskorzeźby. Do naszych czasów nie zachowała się m.in. płaskorzeźba z wizerunkiem wzlatującego orła w koronie z piorunami w szponach symbolizującego panujący dom Hohenzollernów.

 

Płaskorzeźba z cokołu pomnika  Fryderyka II Wielkiego z przedstawieniem panopliów, tarczy z głową meduzy, hełmu z boginią zwycięstwa – alegoria militaryzmu i sztuki wojennej. 

 

Płaskorzeźba z cokołu pomnika  Fryderyka II Wielkiego z przedstawieniem wiązki rózg liktorskich, ksiąg, liry, gałązki wawrzynu, fletu, nut, liści laurowych, łuku, kołczanu i wijącego się węża stanowiącym - alegoria władzy i godności najwyższego urzędnika w państwie oraz sztuki pokoju.

  

Muzeum od strony pl. Żołnierza Polskiego, fot. 17.02.2018, SNW

 

Współrzędne:
53°25'41.3"N 14°33'19.0"E
53.428124, 14.555264

 

Dziedziniec Muzeum znajduje się za bramą widoczną od strony pl. Żołnierza Polskiego, ale by dostać się do środka trzeba wejść przez wejście główne przy Staromłyńskiej 27. Zwiedzanie - w godzinach otwarcia Muzeum. Ceny biletów (jeden dzień w tygodniu za darmo), godziny otwarcia i aktualne informacje na stronie Muzeum.