Trzebież - Brzózki (10km) - Jezioro Piaski(16km) - Zalesie (26km) - Rezerwat "Świdwie" (28km) - Stolec (35km)
Długość trasy: 35 km

W Trzebieży, dużej osadzie letniskowej nad Zalewem Szczecińskim, kierujemy się w stronę kościoła pw. Podwyższenia Krzyża, z 1359r., przebudowanego gruntownie w 1745r w stylu barokowym z wieżą w górnej części drewnianą. Naprzeciw kościoła klasycystyczna plebania z I poł. XIXw. Ulicą Rybacką, dojeżdżamy do portu jachtowego,

potem jedziemy drogą obok boiska, prywatnych domków letniskowych, ulicą Spacerową - promenadą ciągnącą się wzdłuż Zalewu. Po drodze znajdujemy piaszczyste plaże i miejsca kąpieliskowe. Wspaniałe widoki na Zalew Szczeciński, tor wodny Szczecin - Świnoujście, przy dobrej widoczności na horyzoncie widać wysokie wzgórza Wyspy Wolin, nieco po prawej stronie elektrownie wiatrowe w Skoszewie, po lewej zarysy Wyspy Uznam. Dojeżdżamy do rozległej plaży. Przed nami teren ośrodka kempingowego, na wysokości basenu droga kieruje się w lewo, nieco pod górkę, a my idziemy w prawo, drogą leśną. Po ok. 0,5 km dochodzimy do szerokiej drogi żużlowej, po prawej stronie Ośrodek Wypoczynkowy. Przed wejściem do ośrodka na dużej brzozie odnajdujemy znak szlaku czerwonego, odtąd będziemy podążać jego trasą. Wchodzimy w las mieszany. Największą atrakcją tego odcinka trasy jest wysoki południowy brzeg Zalewu Szczecińskiego. Możemy kierować się jedną z dróg prowadzących w prawo by dotrzeć do skraju klifu i podziwiać rozległe, piękne widoki. W wielu miejscach zobaczymy duże płaty wysokiej na 1,5-2 metrów rośliny niecierpka Roylego (Impatiens Roylei).

Szlak czerwony w pewny momencie skręca, prowadząc nas nad Zalew. Należy uważać na oznakowania. Po około 8 km trasy dochodzimy do polany biwakowo-rekreacyjnej w Trzebieradzu, znajduje się tam popadający w ruinę pałac i park. W pobliżu basen i inne obiekty sportowe, kąpielisko z pomostem. Trasa wiedzie do wsi Brzózki, ciekawe zabudowania wiejskie, gospodarstwa agroturystyczne, stadnina koni. Szlak skręca w lewo i wchodzimy w najbardziej naturalne fragmenty Puszczy Wkrzańskiej. Po około 5 km przecinamy szosę prowadzącą z Trzebieży do Myśliborza i po następnym kilometrze drogi dochodzimy do Jeziora Piaski (powierzchnia 32 ha). Jezioro jest prawdziwą oazą ciszy i spokoju. Brzegi jeziora są trudno dostępne, podtorfione. Bez trudu odnajdziemy żurawinę błotną charakterystyczną krzewinkę torfowisk. Od strony szlaku czerwonego mamy swobodny dostęp do jeziora, z niezbyt długim szerokim pomostem. Żegnając Jezioro Piaski, uważamy na znaki szlaku, który w tym miejsc dwukrotnie nagle skręca, na dodatek wskutek wyrębu starszych drzew i dokonania nowych nasadzeń oznakowanie szlaku jest bardzo słabe. Górę Piaskową (37 m n.p.m.) mijamy z prawej strony. Na niej kilkuletnie nasadzenia sosnowe, otoczone płotem oraz wieża obserwacji leśnych. Droga prowadząca nas jest bardzo piaszczysta, prowadzi przez bory sosnowe. Po ok. 2 km drogi mijamy po prawej stronie następne śródleśne jeziorko Piaszynko. Aby dostrzec je, musimy nieco zejść z nasze drogi. Mijamy drzewostan mieszany, bukowy po jakimś czasie ( 21 km) dochodzimy do szerokiej drogi żużlowej gdzie znajduje się początek zielonego szlaku, prowadzącego przez Karpino, Drogoradz do Uniemyśla. My wędrujemy dalej szlakiem czerwonym do parkingu leśnego położonego przy drodze 115 Tanowo Dobieszczyn. Po przecięciu szosy jedziemy dalej w kierunku południowym drogą asfaltową prowadzącą do Zalesia. Tam możemy podziwiać odrestaurowany niedawno pałac z początku XXw, Obiekt ten stanowi obecnie siedzibę Nadleśnictwa Trzebież. Przed ogrodem pałacowym szlak skręca w lewo, idziemy lasem, po prawej stronie podmokłe łąki i szuwary okalające Jezioro Świdwie, idziemy lasem, szlak skręca lekko w prawo i wjeżdżamy na rozległe tereny, niegdyś pola, dziś leżące odłogiem. Przed nami niewielki parking, teren rekreacyjny z miejscem na ognisko, zadaszone ławki. Rezerwat Ornitologiczny Świdwie obejmuje płytkie, zarastające jezioro oraz pas przybrzeżnych szuwarów, łąk, torfowisk i lasów. Rezerwat należy do najbogatszych w Polsce: gnieździ się tu 151 gatunków ptaków, stwierdzono też czasową obecność dalszych 50 gatunków. Jest to bardzo ważne miejsce na trasie wiosennych i jesiennych przelotów ptaków, wpisane na międzynarodową listę ochrony obszarów wodno-błotnych Ramsar. Wchodzimy na teren rezerwatu idziemy wysypaną kamieniami drogą wzdłuż wypływającej z jeziora rzeki Gunicy. Możemy zobaczyć storczyka kruszczyka szerokolistnego (Epipactis helleborine L.), po obu stronach drogi rozległe trzcinowiska. Możemy wejść na wieżę widokową, wstęp jest bezpłatny, a przed nami roztoczy się wspaniały, rozległy widok na Świdwie oraz polską i niemiecką cześć puszczy Wkrzańskiej. Na wieży są lunety obserwacyjne. U opiekuna obiektu możemy zdobyć okolicznościową pieczątkę. Nie wolno podchodzić do jeziora, przechodząc przez ogrodzenie, całość poddana jest ścisłej ochronie.

Kontynuując wędrówkę czerwonym szlakiem objeżdżamy jezioro od strony południowo-wschodniej i po 2,5 km docieramy do dawnej osady Bolków, gdzie znajduje się Ośrodek Dydaktyczno - Muzealny. Odbywają się tu prelekcje, poświęcone przyrodzie rezerwatu, dla grup zorganizowanych bezpłatne, po uprzednim zgłoszeniu (tel. 0-91 317 02 31 lub 0-91 420 21 99, kom.0 605 625 184). Dalej trasa wyprowadza nas z terenu rezerwatu, dochodzimy do przygranicznej wsi Stolec. Przed nami piękna żeliwna brama zespołu pałacowo-parkowego. Imponujący pałac z 1771 roku, był siedzibą rodziny von Ramin. Na terenie parku rośnie cis "Barnim", pomnik przyrody. Na północ od pałacu, kierując się drogą prowadzącą do Dobieszczyna znajdziemy położony na wzgórzu cenny zabyte, kościół pw.św.Maksymilaina Marii Kolbego., zbudowany w 1 poł XVIIIw. Zniszczony i zdewastowany po 1945 roku, został odbudowany w 1982 roku. Przy kościele stare lipy, oraz częściowo zrekonstruowany stary cmentarz. Skręcając w lewo za sklepem dojdziemy do jeziora Stolsko. Od 2003 roku zostało ono udostępnione do rekreacji, wcześniej dostęp do wód jeziora był zabroniony, mimo iż granica państwowa przebiega środkie tego akwenu. Możemy podejść do jeziora, tam jest miejsce biwakowe, z możliwością rozpalenia ogniska. Po prawej stronie możemy odnaleźć stanowiska kruszczyka szerokolistnego. Wieś Stolec to jeszcze ciekawie zachowane zabudowania folwarczne, dawne czworaki umieszczone wzdłuż głównej drogi oraz parterowy neoklasycystyczny pałacyk z przełomu XIX i XX w.

Jeśli skorzystasz z tej trasy i pojedziesz z powrotem do Trzebieży inną drogą, lub dalej, napisz.