Początkiem powojennego radia w Szczecinie był uliczny radiowęzeł uruchomiony 9 sierpnia 1945 r. Pierwsze megafony zamontowano na placu Grunwaldzkim i placu Sprzymierzonych (dziś Szarych Szeregów). W Boże Narodzenie, 25 grudnia 1945 r. po słowach spikerki Jadwigi Helbinowej „Halo, tu mówi Szczecin” odegrano hymn państwowy, po czym kierownik rozgłośni Zdzisław Karczewski powiedział „Tu mówi Szczecin, Szczecin mówi do Polski, Szczecin mówi do świata. Melduję nową stację nadawczą na usługach prawdy o odrodzonej demokratycznej Polsce ...”. Oficjalne otwarcie z udziałem dostojników, m.in. ministra informacji i propagandy Stefana Matuszewskiego, odbyło się 27 stycznia 1946 r., a pierwsze regularne nadawanie programu z rozgłośni szczecińskiej miało miejsce w lutym 1946 r. Mieszkańcy Szczecina już od 20 września 1945 roku mieli obowiązek rejestrować wszystkie odbiorniki radiowe nawet te uszkodzone oraz uiścić jednorazową opłatę rejestracyjną i miesięczną abonamentową (od dnia uruchomienia odbiornika). Ulgi od opłat przysługiwały m.in. rolnikom oraz duchownym wyznań uznanych przez państwo. Wysokość opłat i inne ciekawostki w ogłoszeniach prasowych na planszy RADIO e-wystawy.

fot.1. Tablica 13 z 16. RADIO
PDF - do obejrzenia/przeczytania - TUTAJ.

Poniżej jedne z pierwszych programów Rozgłośni Szczecińskiej.

Kurier Szczeciński, 12.04.1946 r.

Kurier Szczeciński, 08.06.1946 r.

W prasie obok programu radiowego umieszczano repertuar kin, teatrów oraz dyżury aptek. Kurier Szczeciński, 24.11.1946 r.