POMNIK - STUDNIA na Placu Wolności w Poznaniu

Pomnik i jednocześnie studnia stoi przed Biblioteką Raczyńskich na pl. Wolności w Poznaniu. Na cokole znajduje się Higiei - bogini zdrowia, autorstwa Alberta Wolffa, a z boku napis: "Edward Raczyński obdarzył miasto w roku 1841 nowym wodociągiem doprowadzając wodę źródlaną ze Wzgórza Winiarskiego i wybudował tę studnię na zbiegu ul. 23 lutego z Aleją Marcinkowskiego poświęcając ją Wincentemu Priessniztowi (1799-1851) twórcy wodolecznictwa. Posąg Higiei - bogini zdrowia noszącej rysy żony fundatora Konstancji Raczyńskiej umieszczony został w 1908 roku, gdy studnię przeniesiono na Al. Marcinkowskiego u wylotu ul. Walki Młodych. Na obecnym miejscu studnia została umieszczona w 1971 roku".

w tle Biblioteka Raczyńskich, fot. 22.01.2016. SNW

Na cokole, który zaprojektował berliński architekt Christian Gottlieb Cantian, znajduje się brązowy medalion przedstawiający Wincentego Priessnitza i napis „Nic lepszego nad wodę”. fot. 22.01.2016. SNW

Wincent Priessnitz popularyzował wodolecznictwo. Nie umiał czytać i pisać, swoje przemyślenia na temat leczenia wodą dyktował córce, dzięki której możemy teraz przeczytać Vinzenz Prießnitz’sche Familien Wasserbuch. Od nazwiska Priessnitz pochodzi nazwa "prysznic". W 1830 roku otrzymał od władz austriackich oficjalne zezwolenie na otworzenie i prowadzenie zakładu kuracyjnego opierającego się na metodach wodoleczniczych. Za jego życia z terapii wodnych zakładu skorzystało około 36 tys. pacjentów. Priessnitz zmarł 28 listopada 1851 w wieku 52 lat prawdopodobnie z przewodnienia. Oprócz Poznania, pomniki - studnie jemu poświęcone, znajdują się w Lázně Jeseník k. Jesionika w Czechach, gdzie do dzisiaj istnieje założony przez Priessnitza Zakład Wodoleczniczy i w Wiedniu w Parku przy Tureckim Szańcu/Türkenschanzpark.

Pod medalionem znajduje się mosiężna głowa lwa, z której płynie woda do zamontowanego poniżej kamiennego zbiornika.

Higiei - bogini zdrowia, fot. 22.01.2016. SNW

Pierwszy wodociąg w Poznaniu i jednocześnie pierwszy w Polsce zbudowano w 1282 roku, kiedy to książę wielkopolski Przemysł II udzielił zgody na przeprowadzenie "drogi wodnej" ze stawu u podnóża Góry Zamkowej do klasztoru Dominikanek. Wodociąg finansowany przez Edwarda Raczyńskiego został zbudowany w latach 1840-1846. Oficjalne przekazanie wodociągów niemieckim władzom nastąpiło w 1847 roku. Wodę można było czerpać w czterech miejscach. Najokazalsza studnia Priessnitza z czasem została ozdobiona pomnikiem Higiei - bogini zdrowia.

Edward Raczyński nie poczekał na otwarcie wodociągów. Popełnił samobójstwo w 1845 roku, mając 59 lat. Dlaczego tak wybitny działacz polityczny i społeczny, fundator m.in. Biblioteki i Szpitala Przemienienia Pańskiego w Poznaniu, członek warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, założyciel szkoły rolniczej w Jeżewie, przyjaciel pisarzy i uczonych oraz autor i wydawca dzieł historycznych zdecydował się popełnić samobójstwo? Czy popchnęły go do tego (jak podaje m.in. wikipedia) oskarżenia 19-letniego wtedy Kazimierza Szumana o nieprawidłowościach i malwersacjach przy budowie tzw. Złotej Kaplicy w Katedrze Poznańskiej? Jeżeli były to bezpodstawne zarzuty to najwyższy czas by, po 160 latach, jakaś poważna instytucja postarała się ustalić fakty dotyczące przyczyn tej tragedii.