Penkun to małe miasteczko, około 15 kilometrów od granicy w Kołbaskowie. Dojazd drogą E 26. W Penkun brama wjazdowa do zamku znajduje się przy skrzyżowaniu ulic Schlossstraße i Werner-von-der-Schulenburg-Straße. Przy zamku stoi tablica informacyjna z mapą okolicy.
 

 

 

 

 

Zamek stoi na trasie rowerowej OD-NE - wzdłuż Odry i Nysy.


Za zamkiem jest jezioro, idąc w jego stronę można natrafić na wysoki krzyż kamienny  z napisem ICH LEBE, UND IHR SOLLT AUCH LEBEN!  (JA ŻYJĘ, I WY ŻYĆ BĘDZIECIE; Jan 14, 19).

Historia tego miejsca sięga wczesnej epoki kamiennej. Natomiast pierwsze wzmianki o budowie zamku pochodzą z XII wieku, a pierwsze wzmianki o Penkun jako o mieście z 1269 roku. W XV wieku długotrwałe spory między Pomorzem I Brandenburgią załagodzone zostały pokojem w Prenzlau. Za zasługi dla pokoju Werner von Schulenburg otrzymał od księcia Bogusława X zamek, dziedziczne lenno Penkun i przynależne dobra. Jego wnuk rozbudował siedzibę rodu, ale w 1610 połowa zabudowań spłonęła. W 1615 całość sprzedano. Nowy właściciel Henning Von Osten zaczął odbudowywać zamek, ale był to okres wojny trzydziestoletniej, więc udało się odbudować go dopiero w 1652 roku. Wtedy zamek otrzymał dzisiejszą formę. Podobno przy budowie wzorowano się na założeniach architektonicznych Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Zamek był własnością rodu von Osten do 1945 roku. Przez następne 13 lat była tu szkoła z internatem. W 1986 zaniedbanym obiektem zaopiekowała się Arbeitsgruppe Denkmalpflege. Na fotografiach ruin z 1991 roku część ścian zarośnięta jest bluszczem. Od tego czasu w zamku przeprowadzane są prace konserwatorskie.