Zamek  znajduje się na wysokiej skarpie odrzańskiej, między Trasą Zamkową a mostem Długim,  dokładnie - przy ul. Korsarzy 34. Jest budowlą składającą się z pięciu skrzydeł, dwóch dziedzińców i Wieży Dzwonów.

Skrzydło południowe - znajduje się tu Galeria Południowa, Urząd Stanu Cywilnego i sala widowiskowa Opery i Operetki. Skrzydło ma dwie wysokie wieże (niedostępne dla zwiedzających). Pierwsza - Wieża Więzienna znajduje się bezpośrednio przy wjeździe, na jej ścianach zachowały się resztki gotyckich ozdób z XVI w. Druga - Wieża Zegarowa ma podstawę kwadratową, a w górnej części jest ośmioboczna . Tarcza zegara została wykonana w 1693 roku przez zegarmistrza Caspra Nittardy'ego z Drawska. W części środowej zegara znajduje się maska, której oczy obracają się za umieszczoną  na nosie maski wskazówką godzinową. W ustach pojawia się cyfra oznaczająca kolejny dzień miesiąca. Dolna tarcza pokazuje minuty i kwadranse, a w górnej znajduje się kula oznaczająca fazy księżyca. Obok błazen uderza w dwa dzwony, prawą ręką kwadranse, lewą godziny.

 

Skrzydło wschodnie (nadodrzańskie) -  z dużego dziedzińca wchodzi się do piwnic Galerii Gotyckiej (wejście J), gdzie do niedawna znajdowały się sarkofagi Książąt Pomorza Zachodniego, a obecnie organiozowane są wystawy. Na parterze -  restauracja Zamkowa, na pierwszym piętrze -  Kino Zamek, powyżej  - m.in. pracownie archeologiczne i konserwacji dzieł sztuki. Na ścianie od strony dziedzińca -  płyta pamiątkowa ku czci twórców tej części zamku, książąt Bogusława i Barnima, powyżej zegar słoneczny oraz rynny-rzygacze w formie smoczych głów.

 

Skrzydło zachodnie - Urząd Marszałkowski

 

Skrzydło piąte (mennicze) - znajduje się tu płyta z podobiznami księcia Filipa II i Franciszka I, którzy wybudowali piąte skrzydło zamku, by stworzyć w nim muzeum, bibliotekę oraz ośrodek naukowy zbierający i konserwujący dzieła sztuki. W chwili obecnej znajduje się tutaj Centrum Informacji Kulturalnej i Turystycznej  oraz  Urząd Marszałkowski.

 

Pomnik Anny Jagiellonki i Bogusława X z 1974 roku (przed Wieżą Dzwonów).

 

Historia:  Książę Barnim I w roku 1243 nadał Szczecinowi prawa miejskie. Jego wnuk Barnim III  postawił na wzgórzu kamienny dom, i kaplicę, które stały się zaczątkiem zamku. Ich zarys zaznaczony jest na bruku dziedzińca zamkowego. Bogusław X (1454-1523) powiększył zamek o skrzydło południowe, tworząc okazałą rezydencję, godną żony - Anny Jagiellonki, córki  Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Wesele odbyło się 2 lutego 1491 roku. Anna była drugą żoną Bogusława X. Poślubiła go 7 marca 1490, w Grodnie mając zaledwie 14 lat. Małżeństwo wzmocniło związki Pomorza z Polską. Anna obdarowała męża ośmiorgiem dzieci: Anną, Jerzym I, Kazimierzem, Elżbietą, Barnimem, Zofią, Barnimem XI, Ottonem i przedłużyła dynastię Gryfitów o około 150 lat. Dalej rozbudową zamku zajmował się ich syn  Barnim IX. Renesansowy charakter nadał mu w XVI wieku książę Jan Fryderyk. W latach 1606-1620 książęta szczecińscy Filip II i Franciszek I zbudowali piąte skrzydło zamkowe. Ostatni władca Księstwa Pomorskiego z pomorskiej dynastii Gryfitów, Bogusław XIV, zmarł bezpotomnie w roku 1637. Po wojnie 30-letniej (1618-1648) traktatem westfalskim podzielono Księstwo na dwie części: bogatszą, zachodnią i północną część ze Stralsundem, Wolgast, Wolinem i Szczecinem, ujściem Odry i wyspami Uznam i Rugią zajęli Szwedzi tworząc Pomorze Szwedzkie; część wschodnią, ze Stargardem, Koszalinem, Słupskiem objęła Brandenburgia. Silnie zniszczony zamek częściowo odbudowano. Na początku XVIII wieku Szczecin dostał się pod władzę pruską. Wywieziono wtedy z zamku wszystko, co przedstawiało wartość, większość do Berlina na publiczną licytację. W czasie II wojny światowej zamek został mocno zniszczony, odbudowano go w latach 1958-1982 na planie renesansowej siedziby książęcej. _aktualizacja art. 2018 r.