Cystersi żyli tu od XII do XVI wieku. Pierwsza wzmianka o kościele, a dokładnie o pochówku fundatora wewnątrz kościoła, datowana jest na rok 1183. Przypuszcza się, że kościół musiał być już murowany i zlokalizowany w tym samym miejscu na którym obecnie stoi. Prace przy budowie przerywane były w 1247 roku przez: pożar i w roku 1253 przez uderzenie pioruna w sygnaturę. Oficjalnie budowę kościoła zakończyła jego uroczysta konsekracja, której dokonał 8 lipca 1347 roku biskup kamieński Jan I w asyście dwóch innych biskupów i księcia Barnima III. Budowla reprezentuje styl romański i wczesnogotycki.
 


W 1534 roku wprowadzono reformację i całość przeszła we władanie książąt pomorskich. Budynek podzielono na część wschodnią z kaplicą książęcą i na zachodnią, którą zaadaptowano na spichlerz i wozownię. W roku 1563 książę Bogusław XIII w budynku poklasztornym rozbudował część mieszkalną i wybudował wielką stajnię na 200 koni. Po wojnie trzydziestoletniej, w połowie XVII wieku, Kołbacz przypadł Szwedom, a w roku 1652 na mocy układu granicznego przejęli go Brandenburczycy. Już wtedy był ruiną, a w 1662 roku  pożar zniszczył resztę. Dopiero w latach 1851-1852 naprawiono większe zniszczenia. Parafią stał się dopiero w 1985 roku i od tego czasu powoli jest restaurowany. Wewnątrz znajduje się ciekawy ołtarz i ambona autorstwa Hansa Schencka z XVII wieku.




Msze św. - codziennie godz. 18, niedziela 8.30. 11.30.

Po cysterskim klasztorze pozostał jeszcze: dom konwersów, dom opata, stodoła i baszta więzienna.

Kołbacz położony jest 25 kilometrów od Szczecina, blisko jeziora Miedwie. Dojazd: z drogi E65 Szczecin - Pyrzyce należy skręcić w lewo w drogę 120. Zabudowania poklasztorne znajdują się przy głównej drodze.